De Gènker dialekt spellingsreegels toupasse!
De voorwaardelijke wijze
met de vervoeging van het hulpwerkwoord.
Zouden = “zooë” (Dees vervoeging ès ‘tijdloos’)
Zooë (vervoegd) + Infinitief of zooë (vervoegd) + voltooid deelwoord + hulpwerkwoord (als, indien)
Ich zoo koeëme |
Ich zoo op tijd gekoeëme zijn |
Dich zoos lache |
Dich zoos faerm gelachen hèbbe |
Hèè zoo verwittige |
Hèè zoo oos verwittigd hèbbe |
Vèè zooë goeën |
Vèè zooë noo hous gegoeën zijn |
Gèè zoot helpe |
Gèè zoot oos zieëker geholpen hèbbe |
Zij zooë belle |
Ze zooën óch gebeld hèbben as ze zooë
mètgoeën |
Hei stoeën de hulpwerkwoorden. (hebben, zijn, wèère) èn de voltooide tijde, achter het voltooid deelwoord.
De gebiedende wijze (een bevel)
Nederlands en Gènker dialekt krek eender
Direkt gericht aan de aangesprokene; 2° Persoon enkelvoud of meervoud in de onvoltooid tegenwoordige tijd.
Kom hier! |
Kom herte! (heiert) - (Je moet naar hier komen) |
Ga weg! |
Gank vórt! (Je moet weggaan) |
Vertrek! |
Vertrèk! |
Stap het af, stoor niet! |
Onner de viet out! Stap ’t oaf! |
Loop aan! |
Loop oan! |
Begin! |
Begin (je of jullie moeten beginnen) |
Houd op! |
Sjee out! of Haag op! |
De aanvoegende wijze
Als met het werkwoord een wens uitgedrukt wordt.
De persoonsvorm + eind -e
Hij ruste in vrede |
Datter rèste èn vree |
Zoo helpe mij |
Zoe helpe mich |
Lang leve de gevierde! |
Lang lèève! |
Uw Rijk kome |
Oer Rijk koeëme |
Ere wie ere toekomt |
Iere wèèmen ier toukèmt |