Ech Gebierd

Klik hier om te beluisteren.

Het gebierde lang gelieë mèt Sloagmieële-Moen doen hèè moller woas oppe mieële. Hèè woas de groetvoader van mij groetvoader. Moen woas bekand as e vies hoas, hèè gónk vier niks achterout. Oppe hee, tèsse de wijers, èn 'n hiel kleen aermzoalig hutsje, woende 'ne kammeroad van Moen. Dèè man housde doo mèt ze vrómmes. De noam van dei minse hèb ich noets gekand. 's Ooves gónk Moen doo gemeenlek nog al ins noo tou vier 'n moul te kalle. De man woas 'ne goeie kloet, me dat vrómmes haa 'n slechte rippetoasie. Dei kos noo 't sjijnt van alle heksetoere outhoale.

Zoe haa Moen ins 'nen hielen oovend zitte kalle bij dei minse tous, en doen zag zij opins: "Moen, gank nou maer doer, want ich geleef daste nog nie toeres zils zijn dieëzen oovend."

-"Boevier nie?", zag Moen.

-"De zils nog wat mètmoake", zag ze, en ze hódde mèt hier hand op Moen zene knei.

-"Pfoe, wat zoo ich mètmoake? Ich bèn van ter diehvel nog nie sjouw!", zag Moen.

-"Joewe, joewe, wach maer oaf", zag 't wijf.

En Moen gónk vórt. Me hèè woas nog geen twiehonnerd meeter wijd, doen vielde ter iet èn ze been, zjust op dei ploats boe dei heks him gehód haa. Hèè kos geene stap nemie veerout och achterout.

-"Wat moet ich nou oanvange?", zag er èn z'n eege, "dan maer kroupe".

En hèè kroeëp trèg van boe datter gekoeëme woas. Doo woere ze onnertèssen al goeën slóppe. Moen hódden oppe dier tot dat te lange lèste zene kammeroad koem oeëpe doehn.

-"Man, roep oppe sloag de wijf!", zag er, "en moak as ter diehvel dat ze mich oafpikt wat ze mich hit oangedoeën. En as ze nie avveseert stèèk ich oer gelèèg èn brand, terwijl ze ter ènzit."

-"Jómme, jómme, wat hit ze dich dan toch maer oangedoeën?", zag de man.

-"Sakkernondedzjie!, zèrg dat ze opkèmt, och ich doen ongelèkke!", zag Moen.

Doomèt koem het wijf te viersjijn.

-"Wat hèbste oan dene knei, Moen?", zag ze.

-"Dich hèbs mich dat gelapt, voul heks!", zag Moen, "de moes mich doo van verlosse ier ich noo hous kan goeën of ich moak dich kepot!"

Doen pakde ze hier hand en ze strieëk twie kier ieëver Moen zene knei, en vórt woas de pijn.

Ofwant dat vrómmes nou e spoek och 'n heks woas, ich en wieët het nie, me dat moet echt gebierd zijn, want ich hèb dat honnerde kiere hiere vertèlle.

Sloagmieële Moen woas Geurden Herman (08.06.1804-25.01.1876).

Hèè woas moller oppe Sloagmieële van 1847 tot oan zen doed èn 1876.