De Sop

Toon van Jan van Riehke wèt zótterdigs nie goed wat oanvange.
“Goeën ver noo de Vènnestrót noo de maert? Asder nie gèèn mètgót, blijfder mer tous” zitter dan gemeenlijk tieëge Betsje, z’n vroo.
Oppe maert kèmter altoes woal e koppel bekènden tieëge.
Dèè zótterdig, kèllig, miehzerig, mistig, rèègenechtig, klammig noat …, ge kent dat wèèr allemool goed genóg.

Kèmter Zjef vanne bekker tieëge…, kalle…!
“Be, Zjef, wat e kód wèèr!”
“Me, Toon, ’t wèèr ès goed, me de minse doehge nie.
“Awoal, Zjef, mersie vier het kómplement.”
Bitsje dieper de strót oaf, vinter Remie, ‘nen aaë sjoolkammeroad mèt z’n Trieneke, rizzeneerentaere mèt ’n aaner koppel. Midden oppe wèèg vilt Toon mèt de dier èn hous en zit:
“Zèk, minse, geleef toch mer nie al wat Remie och èn d’oere bliehst.”
“Toon, jóng, ich liehg alleen as ich kal.”
“Dat ès ’t him zjus, deine bebbel steet noets stil.”
Zèk, Toon, gank noo toeres, seffes ès d’n sop kaad.”
“Da’s krek goed,  dan hoehg ich ooch nie te bloeëze!”
Oan het snópkroamke keept Toon ’n tiehtsje kebabbelkes. Van het vrooke krijgter e stek van tien sent trèg.
“Dat is het begin van een miljoen” meent het medammeke.
“Nèè, nèè, dat ès d’ ierste tien sent vier m’ne póf te betoale.”
Goed gezind tsjókde Toon op hous oan, want het woas tijd, op tóffel wachtde z’n sop.

De kons bèèter ’n hin liere pisse .. as…(bvb)  het wèèr vierspelle.
Je kan beter een kip leren plassen  … dan…(bvb) het weer voorspellen.
Je hoeft er niet aan te beginnen, het zal je nooit lukken.

Doo hingt stront oane knikker.
Daar hangt stront aan de knikker.
’t Is niet zuiver op de graat; er melden zich al moeilijkheden.

Iemes èn z’n sop speië.
Iemand in zijn soep spuwen.
Vernietigend uithalen naar iemand zijn werk. (Mondsgewijs afbreken)

Iemes trèg èn ze kot joage.
Iemand terug in zijn kot jagen.
Iemand ernstig terecht wijzen. Hem op zijn plaats zetten.

Joeë, …. mèt een bel oan.
Ja ,…. met een bel aan.
Ja, ….dat geloof ik niet…. is ongeloofwaardig

…. mèt hoor op.
….met haar op: met veel fouten.
Ich kal Gènker mèt hoor op.
Ik spreek Genker met veel fouten.

Ve goeën melèt moake (mijnwerkersuitdrukking)
We gaan onze knapzak aanspreken, ’t is schafttijd.

Eege stóf stinkt.
Eigen stoef stinkt.
Aan ongeremde zelfverheerlijking zit meestal een reukje.

Hèè (zij) loet zich èn z’n (hier) toeht (koarte) kiehke. (loere)
Hij (zij) liet zich in zijn (haar) zak (kaarten) kijken (loeren).
Gaf zijn standpunt of argumenten op voorhand prijs.

Da’s ’n echde gezèt.
Dat is een echte gazet.
Denkt alles als eerste te weten en bazuint het overal rond.